تکلیف بزرگ ترها هنگام دعوای کوچک ترها
با
گله و شکایت و گریه در حالی که جیغ می زد، وارد اتاق شد. درست متوجه حرف
هایش نمی شدم. سعی کردم او را آرام کنم، اما مساله شدیدتر از آن بود که به
این راحتی ها آرام شود...
سرانجام ساکت شد. پرسیدم چه شده است؟ در
پاسخ گفت: "با پسر همسایه دعوایم شد و او مرا کتک زد. من نمی دانستم باید
چه کار کنم." علت دعوا را پرسیدم. حق با پسرم بود، اما من هرگز به او یاد
نداده بودم برای گرفتن حقش، از خشونت استفاده کند. باید دعوا کردن را به او
یاد می دادم؟ برای نمونه، می گفتم: اگر دوستت به تو سیلی زد، تو هم به او
سیلی بزن؟ به نظرم عقلانی نبود، اما مگر جز این است که من در جایگاه یک
مادر باید سلاحی در اختیار فرزندم قرار دهم تا به کمک آن بتواند از سختی
های زندگی بگذرد؟
آنچه می خوانید، پاسخ روان پزشکان کودک به پرسش های رایج والدین در این خصوص است:پرسش: آیا باید کتک زدن و دعوا کردن را به فرزندم بیاموزم؟
پاسخ:
خیر. خشونت روش خوبی برای حل مسائل نیست و نباید این مساله را کاملا به
کودک فهماند. به او یاد بدهید کتک زدن دوستان کار درستی نیست و بسیار
خطرناک است. نباید سیلی را با سیلی جواب داد. در صورتی که فرزند شما خشن
است و عادت به زدن دوستانش دارد، بهتر است او را تهدید کنید که در صورت
تکرار این عمل تنبیه خواهد شد.پرسش: اگر به فرزندم بگویم کتک نزن یا دعوا نکن، پس چگونه دفاع کردن را به او بیاموزم؟
پاسخ:
به او بگویید اگر دیگران به او حمله کردند، فوری یکی از بزرگ ترها را
باخبر کند. متاسفانه گاهی والدین به این موضوع توجه نمی کنند و حتی وقتی
کودک از یکی از دوستان به آنها گله می کند، اهمیتی به اصل ماجرا نمی دهند و
می گویند: اشکالی ندارد! روش صحیح این است که دلیل دعوا را جویا شوید و به
فرزندتان یاد بدهید چگونه با کودکی که او را زده است، برخورد کند.
منظور
از آموزش، سیلی در مقابل سیلی نیست. رفتار درست را بیاموزید. برای نمونه،
به کودک بگویید به کسی که تو را زد، محکم بگو: "تو دیگر دوست من نیستی و من
دیگر با تو بازی نخواهم کرد."پرسش: اگر کودکم به تنهایی نتوانست از خودش دفاع کند، لازم است من دخالت کنم؟
پاسخ:
اگر کودک به تنهایی موفق به اتمام دعوا نشد، شما می توانید با کودکی که او
را کتک زده است، مستقیم صحبت کنید. بهترین روش، بیان این جمله است: "اگر
دست از کار زشتت برنداری، با من طرف خواهی بود." به طور معمول، کودک تا هفت
هشت سالگی به حمایت والدین نیاز دارد و باید بفهمد که می تواند روی کمک
آنها حساب کند. به این ترتیب، اعتماد به نفس او بالاتر می رود و در دعواهای
بعدی مقاوم تر خواهد بود.پرسش: آیا نباید با والدین کودک دعواگیر خشن صحبت کنم؟
پاسخ:
این کار بی فایده است؛ زیرا والدین کودک خشن، از کودک خود دفاع می کنند و
سعی نمی کنند متوجه اصل ماجرا باشند. بهتر است مسائل کودکانه را خیلی به
دنیای بزرگ ترها نکشانیم. البته اگر در محل دعوا حضور داریم و والدین کودک
دیگر هم هستند، می توان ماجرا را با آنها در میان گذاشت.پرسش: آیا برخی کودکان آسیب پذیرتر از دیگران هستند؟
پاسخ:
بله، بچه هایی که رابطه عاطفی قوی با والدین دارند، وقتی مادر و پدر از
آنها دور می شوند، احساس امنیت نمی کنند. بهتر است والدین چنین کودکانی
همیشه نزدیک شان باشند و به آنها بفهمانند حقوقی دارند و باید هنگام سلب
شدن این حق، حتی اگر حضور نداشتند، از خود دفاع کنند.پرسش: اگر به کودکم همیشه یک کودک مشخص حمله می کند و او را می زند، چه اقدامی انجام دهم؟
پاسخ:
باید دلیل ماجرا را بفهمید و با آن کودک صحبت کنید. ممکن است گاهی دلیل
این امر اعتماد به نفس کاذب کودک یا تمایل به نشان دادن قدرت باشد. پس از
صحبت کردن با کودک مهاجم، باید به فرزندتان بگویید از او دور بماند و در
صورت لزوم و تکرار ماجرا، به بزرگ ترها یا معلم خود در مدرسه مساله را
بگوید.
پرسش: چگونه دفاع از خود را به کودک یاد بدهم؟
پاسخ:
آموزش ورزش (بخصوص ورزش های رزمی) آمادگی جسمانی کودک را تا حد زیادی بالا
می برد. باید بپذیریم که در برخی شرایط، ایستادن در مقابل فرد مهاجم ضروری
است. اعتماد به نفس کودکی که می داند چه موقع و به چه شکل باید از خود
دفاع کند، بالا می رود.
پرسش: هنگام دعوای خواهر و برادرها چه رفتاری باید داشته باشم؟پاسخ:
نخست، باید از کودکی که مورد تهاجم قرار گرفته است، دفاع کنید و او را از
طرف مقابل دور کنید. تاکید کنید که کتک زدن درست نیست، وگرنه تنبیه خواهد
شد، لازم است. اگر دعواها همیشگی است، باید ریشه مساله را جستجو کرد.
احترام گذاشتن به هر کودک در خانواده تا حد زیادی مانع از دعواهای خواهر و
برادر می شود.
باز نشر : مجله اینترنتی جادوی کلمات
www.jadoykalamat.fay.ir
منبع:جام جم